Św. Antoniego Opata
Żył około roku Pańskiego 330.
Chcąc syna swego uchronić od zepsucia, jakie zwykle między młodzieżą w publicznych szkołach panuje, wychowali go w domu, i więcéj mieli na względzie ćwiczenie go w cnotach, niż kształcenie w próżnych naukach.
Pożytek duchowny
Życie zakonne, którego założycielem był święty Antoni, jest to zobowiązanie się do spełniania rad Ewangelicznych, przez ślubowanie dobrowolnego ubóstwa, posłuszeństwa i czystości. A że rady Ewangeliczne są to rady podane przez Boga, więc Zakony są z postanowienia Boskiego (Sunt ergo intitutione Divina, non autem secundum praeceptum, sed secundum consilium, Suarez, de Sta. Relig. C. I.). Ztąd miarkuj, jak każdy chrześcijanin stan ten poważać powinien, i jak łaskę powołania do niego należy wysoko cenić. Kto téż łasce takowéj nie odpowiada, naraża wielce swoje zbawienie, a kto drugim przeszkadza iść za nią, ten ciężki grzech popełnia.
Modlitwa
Boże! któryś świętego Antoniego Opata, założycielem życia zakonnego mieć chciał, w Zakonach dziś istniejących ducha im właściwego utrzymuj i rozniecaj. Przez Pana naszego i t. d.
Na tę intencyą Zdrowaś Marya.
Żywoty świętych Pańskich o. Prokopa kapucyna (1882), s. 50.
